Αεροδρόμιο Φρανκφούρτης: κατασκευή νέου διαδρόμου προσγείωσης με τη συμμετοχή της DIE PUMAS και του Arocs
Οικονομία & Logistics
Στο νότιο τμήμα του αεροδρομίου της Φρανκφούρτης κατασκευάζεται αυτήν τη στιγμή, στις εγκαταστάσεις της πρώην αμερικανικής στρατιωτικής βάσης, ο νέος τερματικός σταθμός 3.
Το Αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης επεκτείνεται. Το 2019 πέρασαν από εδώ για πρώτη φορά πάνω από 70 εκατομμύρια επιβάτες και ο αριθμός αυτός αυξάνεται. Για να κατοχυρώσει τη θέση του διεθνούς κόμβου, η Fraport, η εταιρεία διαχείρισης του αεροδρομίου, πρέπει να αυξήσει τη μεταφορική ικανότητα του αερολιμένα. Γι' αυτό, αυτήν τη στιγμή κατασκευάζεται απευθείας στο νότιο διάδρομο του αεροδρομίου, στις εκτάσεις της πρώην αμερικανικής στρατιωτικής βάσης, ο τερματικός σταθμός 3. Από το 2023, αναμένεται εδώ η άφιξη και αναχώρηση 21 εκατομμυρίων επιβατών το χρόνο. Ωστόσο, λίγα στοιχεία από αυτό το όραμα διαφαίνονται προς το παρόν. Μόνο μερικές ράμπες είναι έτοιμες. Πίσω ακριβώς από την περίφραξη του εργοταξίου έχουν εγκατασταθεί μερικές αεροπορικές εταιρείες. Η υπόλοιπη εικόνα θυμίζει ένα τεράστιο σκάμμα ίσο σε μέγεθος με 22 γήπεδα ποδοσφαίρου. Σε αυτό υπάρχουν δεκάδες μηχανικά φτυάρια, γερανοί και εργοταξιακά οχήματα. Ανάμεσά τους κάποια της DIE PUMAS. Όχι, δεν μιλάμε για τα αιλουροειδή αμερικανικής προέλευσης.
Τεράστια εμβέλεια. Τα μηχανήματα φτάνουν σε ύψος έως 63 μέτρων. Στην φωτογραφία απεικονίζεται μια αντλία 42 μέτρων.
Ο μέσος όρος. Μετά από 15 κύκλους ανάδευσης, το σκυρόδεμα πρέπει να έχει πάχος 75 εκατοστά, για να εγκριθεί το οικοδομικό υλικό.
Ειδικοί. Οι χειριστές αντλιών σκυροδέματος Gheorghe Stroia και Naoufel Abibi είναι μία καλά συντονισμένη ομάδα.
Η συντομογραφία DIE PUMAS αναλύεται σε DIEnstleister für BetonPUmpen und VerteilerMASten (πάροχοι υπηρεσιών για αντλίες σκυροδέματος και βραχίονες διανομής). Και τα διαπιστευτήρια της εταιρείας από το Weilbach δείχνουν ότι η DIE PUMAS είναι ικανή για μεγάλα έργα. Το χαρτοφυλάκιο περιλαμβάνει από τους εντυπωσιακούς ουρανοξύστες της Φρανκφούρτης μέχρι τη γέφυρα τροχοδρόμησης στο βορειοδυτικό διάδρομο προσγείωσης του αεροδρομίου, μία από τις μεγαλύτερες επιφάνειες χυτού σκυροδέματος. Με σχολεία, παιδικούς σταθμούς, κλειστές πισίνες, καθώς και πολλές ιδιωτικές κατοικίες, θερμοκήπια και γκαράζ, η επιχείρηση με προσωπικό 43 ατόμων συμμετέχει ετησίως σε χιλιάδες έργα. Τώρα ασχολείται με τον τερματικό σταθμό 3 του Αεροδρομίου της Φρανκφούρτης. Η DIE PUMAS είχε ήδη εγκαταστήσει τις αντλίες της σε διάφορες φάσεις του τεράστιου έργου. Σήμερα, βρίσκεται στην ατζέντα το πρώτο επιμέρους τμήμα της κοίτης. Το θέμα είναι ότι η ρίψη του σκυροδέματος πρέπει να γίνει κάτω από το νερό.
Συνεργασία. Επάνω η DIE PUMAS ελέγχει τα πάντα, ενώ ένας δύτης οδηγεί την αντλία κάτω από το νερό.
Έξι μέτρα κάτω από τη στάθμη των υπόγειων υδάτων.
«Στο μέλλον, το επιβατικό κοινό θα βρίσκει τα πάντα, από το check-in μέχρι την επιβίβαση, σε ένα επίπεδο», λέει ο Axel Bender, Διευθύνων Σύμβουλος της DIE PUMAS. «Γι' αυτό, όλα τα συστήματα του κτιρίου θα βρίσκονται μερικά επίπεδα χαμηλότερα. Σήμερα θα δημιουργήσουμε την απαραίτητη βάση, έξι μέτρα κάτω από τη στάθμη των υπόγειων υδάτων.» Ο Bender ταξίδεψε μέχρι το εργοτάξιο μαζί με το Διευθυντή Πωλήσεων της εταιρείας Thomas Heil. Οι δυο τους προσπαθούν να παρευρίσκονται όσο το δυνατόν συχνότερα εκεί που χρησιμοποιούνται οι αντλίες τους.
Την ίδια ώρα καταφτάνει ένα λαμπερό κίτρινο Arocs 3242. Το στιβαρό φορτηγό μεταφέρει πολύ άνετα μια αντλία σκυροδέματος βάρους 32 τόνων στην τάφρο εκσκαφής. Ο εταιρικός στόλος περιλαμβάνει συνολικά 40 φορτηγά. Το ποσοστό των οχημάτων Mercedes-Benz: 100 τοις εκατό. «Η μεγαλύτερη αντλία μας φτάνει σε ύψος τα 63 μέτρα, η μικρότερη τα 20 μέτρα», διηγείται ο Διευθυντής Πωλήσεων Thomas Heil. «Εκείνη εκεί φτάνει έως τα 42 μέτρα.» Ο Heil δείχνει την κατασκευή, που τώρα εκτείνεται αργά προς τον ουρανό και συναγωνίζεται το διπλανό γερανό. «Σήμερα, πρέπει να ολοκληρώσουμε δύο τμηματικές κοίτες 300 κυβικών μέτρων η καθεμία», συνεχίζει, γελάει πηγαίνοντας προς την τάφρο εκσκαφής και τρίβει τα χέρια του: «Δεχτήκαμε με χαρά την πρόκληση.» Μόνο για την ολοκλήρωση της κοίτης θα χρειαστούν 39.000 κυβικά μέτρα σκυροδέματος. Για το συνολικό σκελετό του τερματικού σταθμού 3, έχουν υπολογιστεί 300.000 κυβικά μέτρα, τα οποία αντιστοιχούν περίπου στον όγκο του Gasometer στο Ομπερχάουζεν.
Πώς θα γίνει, όμως, αυτό; Για τη ρίψη σκυροδέματος κάτω από το νερό, χρειάζονται ένας δύτης, συσκευές ραδιοσυχνοτήτων, μια μπετονιέρα, σκυρόδεμα ταχείας πήξεως και, ασφαλώς, αντλίες σκυροδέματος, στην προκειμένη περίπτωση της DIE PUMAS. Από την μπετονιέρα το οικοδομικό υλικό οδηγείται στην αντλία μέσα από μια χοάνη. Εδώ, δύο κύλινδροι μεταφέρουν ασταμάτητα το μείγμα τσιμέντου μέσω ενός σωληνωτού αγωγού κατά μήκος του βραχίονα και από εκεί στο σημείο τοποθέτησης. Μέχρι εδώ καλά. Τώρα σειρά έχει το νερό. Καθώς το σκυρόδεμα δεν μπορεί απλώς να ριφθεί στη λεκάνη, χρειάζεται ένας δύτης, που θα παρακολουθεί τα πάντα κάτω από το νερό. Ο δύτης και ο χειριστής της αντλίας σκυροδέματος επικοινωνούν συνεχώς μέσω ασυρμάτου. Ανάλογα με τα μηνύματα που λαμβάνει από το δύτη, ο τελευταίος χειρίζεται το βραχίονα με το λεγόμενο dopper. «Πρόκειται για ένα είδος κουδουνιού, που είναι συνδεδεμένο με το σωληνωτό αγωγό μας», εξηγεί ο Heil. «Έτσι, το σκυρόδεμα ρέει ομοιόμορφα, σχηματίζοντας τελικά μια ομαλή επιφάνεια κάτω από το νερό.»
«Ποιος ξέρει; Μπορεί σε μερικά χρόνια να ταξιδέψω από εδώ για διακοπές.»
– Axel Bender, Διευθύνων Σύμβουλος DIE PUMAS
Μια άλλη πρόκληση: «Κατά τη ρίψη του σκυροδέματος κάτω από το νερό, δεν επιτρέπεται να εισχωρήσει αέρας στην αντλία και το σκυρόδεμα. Γι' αυτό πρέπει να διασφαλίζουμε τη συνεχή πλήρωση της αντλίας.» Έτσι, οι μπετονιέρες πηγαινοέρχονται ασταμάτητα, τροφοδοτώντας την αδηφάγο χοάνη. «Μια μπετονιέρα χωράει περίπου 7,50 κυβικά μέτρα, δηλαδή, περίπου 17 τόνους – μετά από πέντε λεπτά, έχει αδειάσει», λέει εν γνώσει του ο Heil. Γι' αυτό στο εργοτάξιο υπάρχει μια μονάδα, στην οποία το σκυρόδεμα παράγεται στο λεπτό και μεταφέρεται στην τάφρο εκσκαφής. «Η εγγύτητα προσφέρει ένα ακόμη πλεονέκτημα: η επεξεργασία του σκυροδέματος πρέπει να γίνεται μέσα σε 90 λεπτά. Εμείς εδώ τα καταφέρνουμε χαλαρά.»
Καθόλου κλασική εκπαίδευση.
Ο Axel Bender παρακολουθεί εξίσου ικανοποιημένος την απρόσκοπτη συνεργασία μεταξύ μπετονιέρων, δυτών και του προσωπικού του. «Εξηγεί πολύ καλά πώς αντιλαμβανόμαστε το ρόλο μας», λέει. «Δεν μεταφέρουμε εμπορεύματα, ούτε τα παράγουμε. Τα οχήματά μας δεν νοικιάζονται μόνα τους, μόνο μαζί με εμάς. Είμαστε κλασικοί προμηθευτές.»
100 τοις εκατό αστέρι. Ο στόλος περιλαμβάνει 40 φορτηγά Mercedes-Benz, ανάμεσά τους διάφορες μπετονιέρες.
Ο Διευθύνων Σύμβουλος μεταδίδει αυτό το μήνυμα και στους οδηγούς του, που είναι ταυτόχρονα και χειριστές των αντλιών σκυροδέματος. Τα καθήκοντά τους ποικίλουν από το χειρισμό μέχρι τη συντήρηση και την επισκευή της αντλίας, καθώς και την περίφραξη και εγκατάσταση του μηχανήματος στα διάφορα υπεδάφη. Επίσης, αναλαμβάνουν το συντονισμό των διαφόρων πλευρών στο εργοτάξιο, καθώς και την επικοινωνία με τον εργοδηγό.
Μια απαιτητική και πολύπλευρη εργασία, της οποίας η μοναδικότητα έγκειται, σύμφωνα με τον Manko Bender, στο γεγονός ότι το επάγγελμα του χειριστή αντλιών σκυροδέματος δεν αποτελεί κλασική εκπαίδευση στη Γερμανία. «Η εκπαίδευση είναι καθαρά εμπειρική και πρακτική – όπως οι εξετάσεις για το δίπλωμα οδήγησης.» Όπως φαίνεται στην DIE PUMAS, αυτό μπορεί να αποδώσει πολλούς καρπούς. Μόνο για το νέο τερματικό σταθμό, η επιχείρηση συμμετέχει στις πύλες επιβίβασης, σε τμήματα του κεντρικού κτιρίου, στους χώρους στάθμευσης και στο γκισέ προτεραιότητας, που μελλοντικά θα οδηγεί τον επιβάτη απευθείας στο check-in και την παράδοση αποσκευών. Για τον κόμβο η εταιρεία είχε παράσχει στο παρελθόν αντλίες για τη σήραγγα του αεροδρομίου, την ανατολική και δυτική γέφυρα τροχοδρόμησης και, επίσης, για το Airrail Center «The Squaire».
Πίσω στο εργοτάξιο, μετά από έξι ώρες, η πρώτη κοίτη είναι έτοιμη. Σύντομα το νερό θα μπορεί να απαντληθεί στη λεκάνη 1. Η ομάδα τα έχει πάει τόσο καλά με το χρόνο, που μέσα στην ημέρα θα μετακινήσει την αντλία και θα στρώσει μια δεύτερη κοίτη στη λεκάνη 2. «Ποιος ξέρει; Μπορεί σε μερικά χρόνια να ταξιδέψω από εδώ για διακοπές», συλλογίζεται ο Bender κοιτάζοντας τη μεγάλη λεκάνη. Εάν κανείς παρατηρήσει πιο προσεκτικά, στο βλέμμα του δεν καθρεφτίζονται μόνο το μπλε του νερού και η άμμος του εργοταξίου, αλλά και μερικοί φοίνικες.
Φωτογραφίες: Alex Kraus
Σχόλιο
Συνδέσου στο λογαριασμό σου, για προσθέσεις ένα σχόλιο.
15 σχόλια
👍👍👍👍👍👍👍🤘🤘⛟😎
👍👍👍👍👍👍👍🤘🤘⛟😎
Gruss Richard
Gruss Richard