Γυναίκα-οδηγός τρίτης γενιάς

Στην Paulina, που είχε ανέκαθεν μια αδυναμία στους κινητήρες, αρέσει η δράση.

«Όταν ήμουν μικρή, έκανα πολύ ιππασία, αλλά μου άρεσε και το μοτοκρός. Άλλωστε, η μηχανή κρος που είχαμε στο γκαράζ χρειαζόταν τις βόλτες της», μας διηγείται η Paulina.

«Θυμάμαι, ότι στην ιππασία συζητούσαν συνεχώς ποιες ρυμούλκες για άλογα επιτρέπονταν να ρυμουλκήσουν οι γονείς με ποιο αυτοκίνητο και με ποιο δίπλωμα οδήγησης. Εγώ από τότε είχα στο μυαλό μου ότι ήθελα να οδηγήσω τα πιο μεγάλα φορτηγά, που κυκλοφορούν στους δρόμους!»

Κάποια στιγμή, οι ίπποι των κινητήρων έγιναν πιο ενδιαφέροντες από τους τετράποδους και η ιδέα της Paulina να αυτονομηθεί ωρίμασε. Τη δεκαετία του εξήντα, ο παππούς της είχε δημιουργήσει μια μεταφορική επιχείρηση που στη συνέχεια ανέλαβε ο πατέρας.

«Ως μαθήτρια κατάλαβα ότι ο πατέρας μου έπρεπε να εργαστεί πολύ σκληρά, ανεξαρτήτως καιρού, για να κρατήσει την επιχείρηση. Ήθελα κάποια στιγμή να του το ανταποδώσω. Έτσι, στο λύκειο αποφάσισα να επιλέξω μια κατεύθυνση που θα είχε σχέση με τα αυτοκίνητα– και ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να μου συμβεί!»

Αρχικά, ο πατέρας της Paulina δεν ενθουσιάστηκε και πίστευε ότι η κόρη του δεν θα άντεχε το άγχος του επαγγέλματος. Όμως, καθώς η Paulina αποκτούσε όλο και περισσότερες ικανότητες, άρχισε με τον καιρό να αναθεωρεί.

«Όταν έγινα 18, πήρα το δίπλωμα για επιβατικά το Μάρτιο και το δίπλωμα για φορτηγά το Δεκέμβριο. Μετά από λίγους μήνες, έβγαλα και το δίπλωμα για οχήματα ρυμούλκησης. Πολύ απλά, είμαι φτιαγμένη γι' αυτήν τη δουλειά», ανακεφαλαιώνει γελώντας.

Τέφρα και σκωρία.

Αφού έκανε την πρακτική της σε πολλές άλλες μεταφορικές εταιρείες, τελικά η Paulina έπιασε δουλειά στην επιχείρηση του πατέρα της. Αρχικά, πατέρας και κόρη μοιράζονταν ένα Arocs με ρυμουλκούμενο με ανατροπή, με το οποίο μετέφεραν σε διπλοβάρδιες σκωρία και τέφρα για την εταιρεία Stockholm Exergi (πρώην Fortum). Μετά από μόλις έξι μήνες, υπέγραψαν συμβόλαιο μακροπρόθεσμης συνεργασίας με τον ίδιο πελάτη, το οποίο προέβλεπε πολύ περισσότερα δρομολόγια. Έτσι, αγοράστηκε ένα άλλο φορτηγό για την Paulina, που έγινε συγχρόνως συνιδιοκτήτρια της επιχείρησης.

Και για αυτό το φορτηγό επέλεξαν τη μάρκα Mercedes-Benz, αυτήν τη φορά ένα Arocs με τριαξονικό τηλεσκοπικό φορτωτή. Σήμερα, η Paulina μεταφέρει τέφρα και σκωρία για τη Stockholm Exergi σε όλη τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου, ενώ οι μεταφορές το καλοκαίρι περιλαμβάνουν οτιδήποτε προκύψει, από εμπορευματοκιβώτια μέχρι μηχανήματα.

«Δουλειά έχουμε πάντα! Από τότε που παρέλαβα το φορτηγό, δεν έχει υπάρξει ούτε μια μέρα που να παρουσίασε βλάβη.»

«Πολύ απλά, η Mercedes-Benz προσφέρει τις καλύτερες συμβάσεις και υπηρεσίες service! Κάθε μήνα πληρώνουμε ένα σταθερό ποσό, άρα δεν χρειάζεται να προβληματιζόμαστε για το κόστος μιας εργασίας ή εάν μας συμφέρει περισσότερο να την κάνουμε μόνοι μας. Έτσι, είμαστε σίγουροι ότι δεν θα έρθουμε αντιμέτωποι με δυσάρεστες εκπλήξεις. Αρκεί να πάρω τηλέφωνο το πρωί και το απόγευμα ο συνεργάτης του service παραλαμβάνει το όχημα – ξέρουν πολύ καλά ότι το χρειαζόμαστε στη διάρκεια της μέρας.»

Στη διάρκεια της εβδομάδας, η Paulina ξυπνάει καθημερινά στις 03:45 και κάνει τέσσερα δρομολόγια μετ' επιστροφής μεταξύ του εργοστασίου παραγωγής ενέργειας στο Högdalen και των εγκαταστάσεων διαλογής στο Södertälje.

«Μου αρέσει πολύ το δρομολόγιο! Συν τοις άλλοις, μας αποφέρει σταθερό εισόδημα και μας εξασφαλίζει για το μέλλον.»

«Πρέπει να ξέρεις να εκτιμάς.»

Τα τελευταία χρόνια, οδηγούν φορτηγά όλο και περισσότερες γυναίκες, πράγμα για το οποίο η Paulina λαμβάνει σχεδόν μόνο θετικά σχόλια.

«Σήμερα πολλές μεταφορικές εταιρείες προσλαμβάνουν ευχαρίστως γυναίκες οδηγούς», μας αποκαλύπτει.

«Πιστεύω ότι οι γυναίκες οδηγούν ελαφρώς πιο προσεκτικά από τους άντρες και προκαλούν λιγότερες ζημιές.»

«Πρέπει να ξέρεις να εκτιμάς», τονίζει η Paulina.

«Στο μέλλον, η εταιρεία μας θα αναπτυχθεί και οι μελλοντικοί εργαζόμενοι πρέπει να είναι συνειδητοποιημένοι ως προς αυτό. Πρέπει να κατανοούν, ότι μεταφέρουμε πολύτιμα αγαθά, για τα οποία άλλοι πλήρωσαν ακριβά. Όμως, δεν θα προσελάμβανα μόνο γυναίκες. Πιστεύω ότι μια μικτή ομάδα λειτουργεί καλύτερα.»

Όποιος φορτώνει και ξεφορτώνει πολλές φορές την ημέρα ένα φορτηγό στο ίδιο μέρος, όπως η Paulina, δεν συναναστρέφεται πολλούς ανθρώπους. Το σαββατοκύριακο φροντίζει να το αντισταθμίζει αυτό. Τότε είναι που κυκλοφορεί το αγαπημένο της Chevy Biscayne χρονολογίας 1958. Ένα κλασικό, τετράθυρο αμερικάνικο αυτοκίνητο.

«Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο δεν είναι ούτε αντίκα ούτε και σακαράκα. Είναι ένα απλό μεταχειρισμένο αυτοκίνητο, όσο cool πρέπει. Κάθε σαββατοκύριακο γίνονται μεγάλες συναντήσεις, στις οποίες οι περισσότεροι είναι αρκετά μεγαλύτεροι από μένα.

Δεν παίρνω πάντα το Chevy. Για να είμαι ειλικρινής, τις πιο πολλές φορές πηγαίνω με το Arocs. Με τα πολυτελή φώτα LED και τις πολλές λεπτομέρειες από ανοξείδωτο χάλυβα εντυπωσιάζει αρκετά.»

«Τρελαίνομαι να πηγαίνω σε συναντήσεις οδηγών. Μπορείς να διηγείσαι ιστορίες χωρίς άγχος και να κουβεντιάζεις χαλαρά με συμπαθητικούς ανθρώπους. Συν τοις άλλοις, οι οδηγοί Mercedes-Benz έχουν δημιουργήσει μία πολύ ιδιαίτερη κοινότητα. Επικοινωνούμε online μέσω του RoadStars και κατόπιν γνωριζόμαστε από κοντά στις συναντήσεις.»

«Κάνουμε παρέα και περνάμε καλά. Όταν συναντούμε στο δρόμο άλλα φορτηγά με το αστέρι στη μάσκα του ψυγείου, χαιρετιόμαστε – σαν να οδηγούσαμε ένα παλιό αμερικανικό αυτοκίνητο!»