Voor ABS Transport op pad door de outback met een Actros-roadtrain

Bedrijfsleven & Logistiek

Loooooong distance.

Ritten van duizenden kilometers, vaak door de zogenaamde Australische bush: een zware test die ABS Transport uit Australië dagelijks aangaat – met trucks die ook erg lang zijn. ‘Mercedes-Benz Transport’ ging met een chauffeur en zijn roadtrain mee de outback in.

Al ruim twintig jaar lange afstanden en het einde is nog niet in zicht. Dale Koutlis geniet van zijn werk, omdat hij op veel verschillende plaatsen komt, vaak interessante mensen ontmoet en bovendien geen probleem heeft met de eenzaamheid op de lange ritten.


Was dat net de wind of ritselde er iets anders in de bosjes? Een bruine slang misschien? Je weet het niet – en je wilt ook geen ontmoeting met deze zeer giftige slang riskeren. “Als ik ’s avonds op een parkeerterrein sta, komen ze vaak tevoorschijn en kronkelen ze zich om de banden, omdat die lekker warm zijn”, zegt Dale Koutlis. Als hij dan nog eens uit de cabine van zijn Actros klimt, moet hij bij elke stap uitkijken. “Anders zou het mijn laatste geweest kunnen zijn”, zegt de chauffeur met de lach van iemand die zich niet zo snel van zijn stuk laat brengen, omdat hij weet waarvoor hij moet oppassen.

De outback van de Australische staat New South Wales is namelijk Dale Koutlis’ territorium. Het ‘Mercedes-Benz Transport’-team heeft op een stoffige parkeerplaats aan de ‘Kidman Way’ afgesproken met de 55-jarige Dale en gaat hem op een flink stuk van zijn rit vergezellen. De ontmoetingsplaats ligt op ongeveer 700 kilometer ten noordwesten van Sydney. Naar ‘down under’-maatstaven is dat niet gigantisch ver van de dichtbevolkte oostkust vandaan – en toch een heel eind weg.


Dale Koutlis’ roadtrain, die door een Actros 2653 wordt getrokken, is ongeveer 36 meter lang. Om de roadtrain wendbaar te houden, wordt de voorste van de twee opleggers zwaarder beladen.
Dale Koutlis’ roadtrain, die door een Actros 2653 wordt getrokken, is ongeveer 36 meter lang. Om de roadtrain wendbaar te houden, wordt de voorste van de twee opleggers zwaarder beladen.

Wekenlang weg van het gezin.

De outback ten voeten uit: rode aarde, knoestige bomen en bosjes, met daarin dieren zoals overdag slapende kangoeroes, sneeuwwitte kaketoes of bruine slangen. Koutlis rijdt door dit gebied wanneer hij zoals zo vaak op weg is van Melbourne naar Brisbane. Afhankelijk van de route is dat maar liefst 1 900 kilometer. “Je moet van zulke ritten houden om eraan te beginnen”, zegt Koutlis’ baas Terry Warn op de dag voor de ontmoeting op het hoofdkantoor van zijn bedrijf ABS Transport Industries ten zuiden van Melbourne.

Giftige slangen zijn lang niet de enige uitdaging: “Alleen zijn, soms wekenlang ver weg van het gezin, dat is slopend!” De 64-jarige Warn weet waar hij over praat. Hij is begonnen als zelfstandig chauffeur en maakt nog altijd af en toe langeafstandsritten. “Ik vind het leuk om te rijden en buiten in de bush te slapen.”

Warns familiebedrijf heeft ongeveer 70 medewerkers en een wagenpark van 48 trucks. Naast het hoofdkantoor zijn er vestigingen in Sydney, Brisbane en Adelaide en filialen in alle staten van het enorme land. Belangrijke transportgoederen zijn vaak erg grote machineonderdelen, en gevaarlijke stoffen. De afstanden die de chauffeurs moeten afleggen, zijn soms zelfs nog groter dan die van Koutlis. “Dat kan ‘one way’ maar liefst 4 000 kilometer zijn!”

Op veel ritten worden heel speciale opleggercombinaties gebruikt: roadtrains. Hun trekker trekt twee, in sommige Australische staten zelfs drie opleggers, die via dolly’s met elkaar zijn verbonden. “Dat betekent een lengte van minimaal 36 meter en tot wel 90 ton GVW”, zegt Warn. Zoveel lading per rit is rendabel, maar omslachtig – in elk geval in de staat Victoria, waar ABS Transport gevestigd is: “Hier is maar één oplegger toegestaan”, aldus de ondernemer. “Daarom brengen we de tweede oplegger met een andere truck naar de aangrenzende staat en koppelen we hem daar aan.”

 



Concentratie is het belangrijkste.

Een shuttle-service die bij Koutlis’ rit zo maar even over 260 kilometer gaat. De achterste oplegger is beladen met kabeltrommels, op de voorste staan containers met drukinkt waarop bovendien een bijna 10 meter lang machineonderdeel is bevestigd. Om de XXL-combinatie wendbaar te houden, moeten de collega’s die de trucks laden meer gewicht op de voorste dan op de achterste oplegger plaatsen. Ongeveer 120 kilometer voor de bestemming neemt een andere shuttle-truck een van de opleggers over. De combinatie zou in de volle lengte niet geschikt zijn voor de straten van Brisbane en geen toestemming krijgen om deze miljoenenstad binnen te rijden.

“Als je in een roadtrain rijdt, is concentratie het belangrijkste”, zegt de chauffeur tijdens het avondeten in de mijnstad Cobar. “Dat lukt het beste als je je niet laat opjagen en regelmatig pauzeert.” Wat soms makkelijker gezegd dan gedaan is. Op de rit naar Cobar heeft een hagelstorm de zachte berm op veel plaatsen in een mum van tijd veranderd in modderpoelen, waarin de extra zware truck absoluut niet tot stilstand mag komen. “Het Australische weer is onberekenbaar”, aldus Koutlis. Toch zou hij zijn baan voor geen enkele andere willen ruilen.


70 procent van de ritten van ABS Transport gaat over lange afstanden.
70 procent van de ritten van ABS Transport gaat over lange afstanden.
Overdag slapen en ’s nachts de weg over springen. Aanrijdingen met kangoeroes – kortweg ‘roos’ – zijn een echt probleem voor chauffeurs in Australië. De meeste trucks hebben een ‘bullbar’ om de schade bij een ernstige aanrijding te beperken.
Overdag slapen en ’s nachts de weg over springen. Aanrijdingen met kangoeroes – kortweg ‘roos’ – zijn een echt probleem voor chauffeurs in Australië. De meeste trucks hebben een ‘bullbar’ om de schade bij een ernstige aanrijding te beperken.

“Je moet hier in Australië van langeafstandsritten houden om eraan te kunnen beginnen.”

– Terry Warn, directeur van ABS Transport Industries


Sinds een tijdje draagt de trekker van de roadtrain, een Actros, bij aan het plezier. “Qua comfort is hij fantastisch”, zegt de chauffeur tijdens een tankstop op de volgende dag. “Zelfs na meerdere uren rijden voel ik me niet moe.” Daarbij komt nog het lage verbruik, dat directeur Warn van ABS Transport weet te waarderen: “Ik heb de Actros vergeleken met een vijf jaar oude truck uit de VS, dat scheelt een heleboel bij het tanken”, zegt de ondernemer. Er kan gerust 2 500 Australische dollar (ongeveer 1 640 euro) per maand worden bespaard.

Warn koos in 2016 na een proefrit voor de destijds in Australië gloednieuwe Actros 2653. “We waren het eerste transportbedrijf hier dat hem kreeg.” Inmiddels maken nog zeven andere trucks van dit type deel uit van het wagenpark – en de ondernemer is enthousiaster dan ooit: “De voertuigen zijn zo geweldig dat we onze service-intervallen voor de langeafstandstrucks ondanks de enorme belasting met een gerust geweten van 30 000 naar 80 000 kilometer konden verlengen.”


Kilometer na kilometer stuurt Dale Koutlis zijn roadtrain door de outback van het Australische New South Wales, hier op een snelweg vlakbij het stadje Cobar.


De Actros-trucks van ABS Transport hebben – net als de meeste andere langeafstandstrucks in Australië – een ‘bullbar’ aan de voorkant. Want zelfs routiniers als Koutlis kunnen één ding moeilijk voorkomen: incidentele aanrijdingen met het ‘nationale dier’ van Australië. Kangoeroes, die soms manshoog zijn, worden bij het invallen van de schemering actief en springen vaak onverwachts de weg over. Gele borden waarschuwen voor dit overstekend wild en de bullbar op de truck kan bij een ernstige aanrijding grotere schade voorkomen.

Als een truck ergens in de outback met pech stil komt te staan, zou dit niet alleen gepaard gaan met flinke sleepkosten, maar ook betekenen dat, afhankelijk van de rit, soms meer dan 20 klanten hun goederen veel te laat geleverd krijgen. Geen optie voor het team van ABS Transport. Stiptheid en betrouwbaarheid zijn tenslotte ook op de enorme afstanden in Australië het allerbelangrijkste. Koutlis neemt na honderden gezamenlijke kilometers dan ook snel afscheid van het ‘Mercedes-Benz Transport’-team. Hij heeft immers nog ettelijke honderden kilometers voor de boeg.


Fotografie & Video: Alexander Tempel

22 comments